İnsanlık dramı: 'Ben şu anda bir makarnaya bile razıyım...'

Kıbrıs Türk tarihinde sembol markalar arasında yer alan ARUN'un Direktörü Tolga Ahmet Raşit, ülkemizde bugünlerde yaşanan insanlık dramını anlatan bir paylaşımda bulundu.

Lefkoşa Türk Belediyesi (LTB) Meclis Üyeliği görevini de yürüten ve yardım severliğiyle bilinen Tolga Ahmet Raşit, isim vermediği genç bir kız tarafından kendisine “Ben şu anda 1 makarnaya bile razıyım Tolga abi..' diye bir mesaj gönderildiğini anlattı.

“Mesajı
görür görmez kanım dondu” diyen Raşit, hayatını yapayalnız yaşamak zorunda
kalan genç kızın çalıştığı işyerinin kapandığını ve maaş alamadığını paylaştı.Tolga Ahmet Raşit, mesajı okuduktan sonra gıda
yardım paketini aldığını ve yardıma muhtaç olan kızımıza götürdüğünü anlattı.

İşte
Tolga Ahmet Raşit’in okuyanların içini
sızlatan o yazısı:

" Ben şu anda 1 makarnaya bile razıyım
Tolga abi..' diye bir mesaj aldım özelden.

O an resmen kanım dondu. Hayatını yapayalnız
yaşamak zorunda kalan genç bir kızdı bana bu mesaji yazan.

İyi kötü bir işi vardı ama son olaylardan sonra
çalıştığı işyeri kapanmıştı ve maaş alamıyordu.

Elinde kalan az miktarda parayla marketten
aldığı ekmekle, yoğurtla, zeytinle günlerini idare etmeye çalışıyordu. Sonunda
o az olan parası da bitti.

Belediyelerin dağıttığı gıda paketlerinden
almak için çırpındı durdu. Kimsesi olmadığı için başaramadı. İşte tam o anda
bana mesaj yazmaya karar verdi. "

Açım ben
Tolga abi kendimi mi yakayım ? intihar mi edeyim..' diye yaşananlara isyan
ediyordu.

Onun
mesajlarını göz yaşlarımı tutmakda zorlanarak okudum. İlk iş onu sakinleştirdim.
Ona sabretmesini herşeyin düzeleceğini söyledim.

Sonra hiç
vakit kaybetmeden LTB Başkanı Mehmet Harmancı"yı aradım. Ona kızın
durumunu anlattım. Başkan bir saniye bile düşünmeden ' Adresi al hemen gıda
yardımını ulaştıralım' dedi. Başkana çok teşekkür ederek telefonu kapattım.

Sonra içim
rahat etmedi belediyeye bizzat giderek gıda yardım paketini aldım. Kendimde
birşeyler ekleyerek yardıma muhtaç olan kızımıza götürdüm.

Kızımızın
gıda yardımlarını aldıktan sonra ki mutluluğunu tarif edemem.

Hayatımda
bugüne kadar aldığım en içten gelen teşekkürlerden biriydi. O andan itibaren
içim çok rahatlamıştı çünkü kızımızın en az 1 ay yetecek kadar gıdası vardı
artık.

Ona bir
yardıma ihtiyacı olduğunda beni mutlaka aramasını defa defa tembihleyerek
ayrıldım. Oradan ayrıldığımda arabama giderken kendime söz verdim o beni
aramasa bile beni onu sık sık arayıp bir ihtiyacı var mı diye soracaktım.

Çok zor
günlerden geçtiğimiz şu günlerde birçok insanımızın zor durumda olduğunu
bilmenizi isterim. Ve sizlerden ricam bu sessiz çığlıklara gözünüzü dört
açmanızdır. Onları fark edip yapabileceğimiz küçücük bir yardımla belkide bir
hayat kurtarabileceğimizi lütfen aklımızdan çıkarmayalım. Elbirliğiyle bu zor
günleri aşacağız elbet..